Niejednokrotnie możemy je podziwiać chociażby w telewizji. Oczywiście, najbardziej widowiskowe są starcia reżyserowane, jakie możemy oglądać na wielu filmach akcji. Mimo wszystko, wschodnie sztuki walki nie tylko w telewizji mogą być porywające i wyglądać dynamicznie i ciekawie. Ich trenowanie daje nam ogromne możliwości rozwoju- zarówno fizycznego jak i psychicznego, a także wyposaża nas w ważną umiejętność samoobrony. Jednakże, pojęcie wschodnich sztuk walki jest dość szerokie. Jakie dyscypliny sportowe znajdziemy w jego obrębie? Jakie filozofie za nimi stoją?
Czym w ogóle jest wschodnia sztuka walki?
Walka, która jest sportem jest czymś innym niż sztuka walki. W przypadku tego drugiego zagadnienia mamy do czynienia z taką umiejętnością walki, gdzie nie mamy do czynienia z agresją, jest to więc umiejętność mądrego posługiwania się własną siłą. To szalenie ważne, gdyż o ile wschodnie sztuki walki mogą być zróżnicowane pod względem swojego pochodzenia, o tyle właśnie to mądre posługiwanie się siłą stanowi dla nich jeden, wspólny mianownik. Odpowiednie korzystanie ze swojej sprawności fizycznej, techniki oraz zdobytego doświadczenia znajdziemy w sztukach walki pochodzących z Tajlandii, Korei, Chin czy też Japonii.
Różne rodzaje wschodnich sztuk walki
W pierwszej kolejności z pewnością warto wymienić karate, które swoje korzenie ma w Japonii i które zostało stworzone jako sztuka samoobrony chłopów przeciwko wytrenowanym Samurajom. Z pewnością dlatego też w dużej mierze ta sztuka walki opiera się na uderzeniach i kopnięciach oraz na takim sposobie poruszania się, który ma za zadanie maksymalnie zdezorientować przeciwnika. Nie ma tutaj mowy o używaniu żadnej broni. Obok siły oraz treningów technicznych, po których można widowiskowo przełamywać przedmioty dłonią, szalenie ważna jest siła charakteru.
Kolejną, popularną techniką walki jest judo. To, co zdecydowanie najważniejsze w judo to akcentowanie własnej zwinności, elastyczności i szybkości, co ma zawodnikowi dać sporą przewagę nad przeciwnikiem. W przypadku treningów judo najmocniej akcentuje się właśnie tę szybkość, ale treningi połączone są również z ćwiczeniami mentalnymi, które ogniskują się wokół tematyki samodoskonalenia własnych umiejętności.
Z kolei thai- chi jest taką propozycją wschodnich sztuk walki, gdzie treningi odbywają się w znacznie spokojniejszej atmosferze i bez pośpiechu. To raczej pewien sposób gimnastyki, którą wykonuje się w akompaniamencie relaksacyjnej muzyki i medytacji. Po kolei ćwiczone są różne figury walczących zawodników, a ruchy i przejścia powinny być powolne, dokładne i płynne, co świadczy o dobrym wytrenowaniu zawodnika. Thai- chi będzie odpowiednie dla osób, które raczej stronią od dynamiki i wolą zacząć trenować coś spokojniejszego, co jednocześnie pozwoli im się wyciszyć, zwalczyć stres i popracować nad swoją kondycją psychiczną. Istotnym elementem tej sztuki walki jest też harmonia, do której dąży każdy z zawodników, a która oznacza odpowiedni balans duszy oraz ciała.